«در این هوای دلپذیر زمستانی، جای همه دوستان عزیز در میان برف خالی است. امیدوارم نعمت خدا در این سرزمین و این کشور ادامه پیدا کند و همه لذتش را ببرند. یا علی مدد!» این‌ها جملاتی‌اند که حسین هدایتی، متهم به اختلاس و اخلال در نظام بانکی که سال ۱۳۹۸ به تحمل ۲۰ سال زندان محکوم شد، چند روز قبل در ویدیویی که در شمال تهران ضبط شده بود، بر زبان آورد و آن را در حساب اینستاگرامش منتشر کرد.

هدایتی در بخش روایتگر (استوری) اینستاگرام هم تصویری از سند قضایی را که از پایان دوران محکومیت و آزادی او در آذرماه خبر می‌داد، منتشر کرد؛ اتفاقی که با حیرت و انتقاد شمار زیادی از خبرنگاران و کاربران فعال شبکه‌های اجتماعی مواجه شد و آن‌ها با اشاره به حکم سنگین هدایتی و اینکه در سال‌های اخیر با اعطای مرخصی یا آزادی مشروط به بسیاری از زندانیان سیاسی بیمار و بدحال مخالفت شده، این سوال را مطرح کردند که «عابربانک» سابق فوتبال ایران چگونه حکم آزادی گرفته و چرا در سال‌های اخیر بارها تصاویری از او خارج از محیط زندان منتشر شده است.

قوه قضاییه جمهوری اسلامی در واکنش به این انتقادها اعلام کرد که «آزادی حسین هدایتی صحت ندارد» و ادعای او درباره دریافت حکم قطعی آزادی به دلیل پرداخت بدهی‌ را رد کرد اما هدایتی بار دیگر با انتشار سندی دیگر در اینستاگرام نوشت: «سند رد مال و آزادی؛ گزارش خبری صداوسیما که شب گذشته پخش شد، کذب است.»

در نهایت قوه قضاییه جمهوری اسلامی عصر سه‌شنبه ویدیویی منتشر کرد که نشان می‌داد حسین هدایتی در حال ورود به زندان اوین است؛ ویدیویی که برخی منتقدان آن را فریبی تازه به منظور اقناع افکار عمومی و مشابه سرنوشت دیگر متهمان اقتصادی در ایران دانستند و پیش‌بینی کردند که هدایتی دوباره پس از تحمل چند روز حبس، مخفیانه آزاد خواهد شد.

هدایتی، عضو سابق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، پس از دستیابی به دارایی‌ها و ثروتی هنگفت در دو دهه اخیر که مالکیت هلدینگ و صنایع استیل‌آذین، شرکت خاور آذین، شرکت فجر گالوانیزه سپاهان کاشان، شرکت پرورش میگوی نایبند و سهامداری بانک منحل‌شده تات تنها گوشه‌ای از آن است، توانست به مدد روابط سیاسی و امنیتی که با مقام‌های ارشد نظام جمهوری اسلامی و فرماندهان سپاه داشت، وارد ورزش و فوتبال ایران شود و علاوه بر تاسیس باشگاه استیل‌آذین و خرید باشگاه‌های ملوان بندرانزلی و گهر درود، مدتی رئیس هیئت‌مدیره باشگاه پرسپولیس باشد؛ فعالیت‌‌هایی که موجب شدند هدایتی میان اهالی و هواداران فوتبال ایران بسیار مشهور و محبوب شود؛ اما بریزوبپاش‌های او برای هیچ‌کدام از چهار باشگاه مذکور نتیجه خوبی به‌همراه نداشت و تیم‌های تحت‌حمایتش با وجود خرید ستارگان بزرگ، به دلیل دخالت‌های مستقیم او در امور تخصصی باشگاه، به هیچ‌ موفقیتی دست پیدا نکردند.

هدایتی حتی زمانی رسما اعتراف کرد که در زمان مربیگری کارلوس کی‌روش در تیم ملی فوتبال ایران، به فدراسیون فوتبال ایران کمک مالی کرده و دو قسط ۴۰۰ هزاردلاری سرمربی پرتغالی را او واریز کرده است.

حسین هدایتی در ۱۵ سال گذشته همواره به خرید کامل باشگاه پرسپولیس چشم دوخته بود و چند نوبت هم برای این خرید اقدام کرد اما در نهایت در دولت حسن روحانی، به دلیل احراز نشدن توانایی مالی‌اش از این هدف بازماند؛ اتفاقی که آن روزها با اعتراض هواداران پرسپولیس مواجه شد اما احتمالا حالا همه آن معترضان از اینکه تیمشان به هدایتی فروخته نشد تا به سرنوشت تلخ دیگر شرکت‌ها و باشگاه‌های او دچار شود، خوشحال‌اند.

در نهایت، هدایتی که گمان می‌کرد به دلیل ریخت‌وپاش‌های فراوان برای نهادهای حاکمیتی و دولتی می‌تواند به سلطنتش در فوتبال یا حوزه‌های اقتصادی مانند آهن‌ و پرورش میگو ادامه دهد، به مهره سوخته نهادهای امنیتی تبدیل شد و آن‌ها در سال ۱۳۹۷، هدایتی را به همراه ۱۰ نفر از نزدیکانش به اتهام تخلفات مالی گسترده بازداشت کردند. به گفته قاضی پرونده، هدایتی تنها در یک رقم از اختلاس‌هایش در اوایل دهه ۹۰، با سندسازی ۵۸۶ میلیارد تومان تسهیلات از بانک سرمایه گرفته و «در نظام اقتصادی اخلال ایجاد کرده است».

بعد از شش بار حضور هدایتی در دادگاه، حکم او در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ اعلام شد. بنا بر اعلام سخنگوی وقت قوه قضاییه، «با رای صادره از دادگاه ویژه مبارزه با جرائم اقتصادی، حسین هدایتی فرزند علی‌اکبر به جرم اخلال عمده در نظام اقتصادی و پولی از طریق تحصیل نامشروع به تحمل ۲۰ سال حبس و محرومیت دائم از به‌کارگیری خدمات دولتی و رد مال معادل چهار هزار و ۸۸۹ میلیارد و ۳۹۵ میلیون ریال به نفع بانک سرمایه و تحمل ۷۴ ضربه شلاق در انظار عمومی محکوم شد. اتهامات حسین هدایتی مشارکت در اخلال عمده در نظام اقتصادی کشور از طریق نظام پولی و بانکی و خیانت در امانت و پولشویی است».

صدور این حکم نیز انتقاد خبرنگاران ایرانی برانگیخت، زیرا ارزش تنها یکی از وجوه واریزشده به حساب حسین هدایتی ۵۸۶ میلیارد تومان بود، اما کل جریمه هدایتی، آن‌هم چند سال پس از وقوع جرم، رقمی کمتر از ۴۸۹ میلیارد تومان تعیین شد و این یعنی هدایتی در این مدت، حتی بدون استفاده از این مبلغ هم به سودی کلانی می‌رسید.

همچنین با توجه به اینکه مبلغ جریمه‌ متهمان اقتصادی در ایران به ریال است و سود دیرکرد مبالغ نیز بر مبنای نرخ رسمی و دولتی تورم تعیین می‌شود، در نتیجه متهمان اقتصادی در ایران به‌راحتی می‌توانند با تعویق پرداخت بدهی‌ها و بالا رفتن ارزش سرمایه‌هایشان در حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ درصد در یک سال، باز هم از این اختلاس‌ها سود کافی را ببرند؛ شگردی که به نظر می‌رسد حسین هدایتی نیز به آن متوسل شده است.

نکته مهم دیگر در حکم هدایتی این بود که اعلام شد در صورت پرداخت بدهی، از مدت حبسش کاسته خواهد شد و سخنگوی قوه قضاییه نیز سه روز قبل تاکید کرد که «هدایتی باید تا سال ۱۴۰۸ در زندان بماند»، در حالی که بر اساس حکم اولیه، این متهم می‌باید تا سال ۱۴۱۸ در زندان باشد.

اکنون بر اساس اسناد قضایی که حسین هدایتی در  اینستاگرام منتشر کرده، او آذر ۱۴۰۲ پس از پرداخت کامل مبلغ جریمه که به اندازه قیمت تنها یکی از املاکش در شمال تهران است، حکم آزادی‌ گرفته و در نتیجه مجددا می‌توان او را در شبکه‌های اجتماعی پیدا کرد.

یکی از خبرنگاران ساکن ایران که مدتی با حسین هدایتی در زندان اوین هم‌بند بود، در گفت‌وگو با ایندیپندنت فارسی، ضمن اشاره به شرایط رفاهی عالی هدایتی در زندان و استفاده او از سوئیت‌های مجهز، گفت این فرد متمول در زندان به سایر زندانیان فخر می‌فروخت که «روزهای حبس متوالی من در اوین هیچ‌گاه سه‌رقمی هم نمی‌شود و علاوه بر مرخصی‌های طولانی، خیلی زود آزاد خواهم شد».